علی دقت پور پیشکسوت و قهرمان سنگین وزن سال های دور کشتی است. او سال ها در ورزش در نقش یک مدیر حضور موفق داشته است. پایگاه خبری صندوق اعتباری حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان ورزش کشور گفت و گویی داشته با این پیشکسوت ارزنده که در ادامه می خوانید.

خودتان را کامل معرفی کنید.

 متولد 26 مهرماه 1326 در تهران محله امیریه هستم. کشتی را از یازده، دوازده سالگی در مدرسه آغاز کردم. ما به محله شمیرانات رفته بودیم و آنجا در مدرسه اول به فوتبال و بعد به کشتی علاقمند شدم. در شمیرانات ورزش خیلی پویا بود و ورزشکاران بنام و قهرمانان بسیاری از آنجا به ورزش کشور معرفی شدند. محل زندگی زنده یاد تختی چهار راه تجریش،  پایین خیابان مقصودبیگ و به ما نزدیک بود. دیدن و شنیدن نام آوری های قهرمانان و پهلوانانی چون تختی من را به کشتی علاقمند کرد. در مدرسه ما سالنی بود که از آنجا کشتی را شروع کردم. بعد که سالن مدرسه را برای امتحانات و امور دیگر خواستند سالن ما به کوچه اسدی رفت. در آن سالن آقای گلیان بعنوان مربی ما را تمرین می دادند. بعضی روزها مرحوم تختی و جهانبخت توفیق به آنجا سرکشی می کردند و تمرینات ما را می دیدند و وقتی تمرین های مرا دیدند، تشویقم کردند که کشتی را ادامه بدهم. از آنجا به باشگاه اسدی رفتم، سپس پیش مرحوم حاج فیلی (حاج عبدالحسین فعلی)  و بعد از آن به سازمان آب رفتم که آنجا با آ قای برزگر بودم. آن زمان سالن های کشتی امکانات خاصی نداشت و فقط چند تشک بود، اما من با عشق و علاقه به تمرین می رفتم.

از حضورتان در کشتی حرفه ای بگویید.

من در وزن 90 کیلو کشتی می گرفتم و در دوران حضورم بر روی تشک توانستم قهرمانی تهران، کشور و قهرمانی ارتش های جهان را کسب کنم. دوسال عضو تیم ملی کشتی آزاد بودم و در جام یاشاردوغو سوم شدم. دوره های مربیگری و داوری بین المللی را نیز طی کرده ام. مربی تیم کشتی شمیرانات و رئیس هیئت کشتی شمیرانات بودم. همچنین مدیر تربیت بدنی آموزش و پرورش شمیرانات و  بنیاد مستضعفان بوده و مسئولیت های متعدد فرهنگی ورزشی داشتم.

تفاوت کشتی امروز با دیروز را در چه می بینید؟

امروزه نحوه کشتی گرفتن تغییر کرده است و کمتر از فنون اصیل و مختلف در آن استفاده می شود. در گذشته کشتی سه راند 5 دقیقه ای بود و فرصت برای اجرای فنون بود. متاسفانه فنونی ایرانی هم دیگر بسیار کم در کشتی اجرا می شود و یکی از دلایل آن نداشتن نماینده با نفوذ در اتحادیه جهانی و داوری است. سبک کشتی را به نحوی تغییر داده اند که کشتی گیر ایرانی به راحتی نمی تواند فن های خود را اجرا کند و در صورت اجرا یا اخطار می گیرد یا اخراج می شود. در گذشته شخصی چون مرحوم دکتر محمد توکل را در فیلا داشتیم؛ ولی امروز این نفوذ و حضور وجود ندارد. کشتی ایران بهترین فن های دنیا را دارد. مرحوم حبیب الله بلور کتابی دارد با عنوان «فن و بند کشتی» که در آن به توضیح و آموزش فن های ایرانی کشتی پرداخته است و در سطح دانشگاهی تدریس می شود. اجرا کننده اصلی فن های این کتاب من بودم. تفاوت دیگر کشتی امروز با دیروز این است که روح پهلوانی کمرنگ شده و از این مسیر انحراف پیدا کرده است و خیلی از کشتی گیران بیشتر دنبال عرض اندام هستند.

در آستانه سال نو هستیم از خاطرات کودکی خود در نوروز بگویید و از آرزویتان برای مردم.

سال نو برای ما در دوران بچگی پر از شور و حال بود. همیشه ذوق این را داشتیم که بنشینیم پای سفره هفت سین و از بزرگ ترها عیدی بگیریم. البته آن زمان مثل حالا نبود؛ ولی حال و هوای خودش را داشت. در آستانه سال جدید برای مردم کشورم آرزوی سلامت، شادی و عاقبت بخیری دارم.