منوچهر مقصودی از پیشکسوتان خوشنام و نامدار بوکس ایران است که پس از انقلاب بوکس ایران را احیا کرد. او سال ها در عرصه بوکس کشور نقش داشت و مدیر تیم های ملی بود. پایگاه خبری صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان ورزش کشور گفت و گویی با این پیشکسوت بوکس داشته که در ادامه می خوانید.

از خودتان و حضورتان در بوکس بگویید.

متولد 30 فروردین 1325 در محله شاپور مختاری کوچه تهرانچی هستم. از 15 سالگی بوکس را در باشگاه راه آهن آغاز کردم. در دوران ما بیشتر قهرمانان کشتی از محله های پایین بودند و همین باعث شده بود خیلی از بچه های محله های پایین شهر که پر از انرژی و شیطنت بودند، دنبال ورزش هایی چون کشتی و بوکس بروند. من نیز بوکس را انتخاب کردم. در همان سن در مسابقات آموزشگاهی کشور شرکت و مقام کسب کردم. در مسابقات قهرمانی باشگاه های ایران قهرمان شدم و در انتخابی تیم ملی حضور داشتم، بعد از آن برای تحصیلات به آلمان رفتم و همزمان بوکس را ادامه دادم. اولین لژیونر ورزش ایران در آلمان بودم. در آلمان قهرمان لیگ استان هِسِن و قهرمانان بخش جنوب غرب آلمان بودم و در بازی های دوستانه مقابل تیم های آمریکا و یوگسلاوی بازی کرده ام.

گویا در احیای بوکس ایران نقش داشتید، در این خصوص توضیح دهید.

بعد از بازگشت به ایران همچنان دغدغه بوکس با من بود. در آن زمان آقای غفوری فرد به من پیشنهاد داد تا بوکس را دوباره راه اندازی کنیم. در واقع غفوری فرد کِشتی بوکس ایران را ساخت و ناطق نوری ناخدای آن بود. بوکس در ابتدا حتی یک دفتر هم نداشت. در آن زمان من و دوستانی چون امیر دلشاد، حسین نهرودی، قاسم امیریاوری، صادق علی اکبرزاده، محمود مساعدیان ملوانان این کشتی بودیم و توانستیم بوکس را زنده نگاه داریم و به دست جوانان امروز بسپاریم.

در 5 المپیک حضور داشتم

بنده در 5 المپیک حضور داشتم؛ بعد از بازگشایی فدراسیون بوکس ما در المپیک بارسلون ۶ نماینده داشتیم، المپیک آتلانتا ۵ نماینده، المپیک سیدنی ۵ نماینده، المپیک پکن ۳ نماینده و ... در واقع در تمام المپیک‌ها سهمیه داشتیم. بوکسورهایی چون سپهوند، مقیمی، مظاهری در آستانه کسب مدال در المپیک قرار گرفتند. در آن زمان بودجه بوکس کم بود، یادم است گاهی بوکسورهایمان پول تهیه بلیت و آمدن به اردو نداشتند با این وجود بزرگانی چون علی مظاهری و محمدرضا صمدی هم رده قزاق ها و ازبک ها مشت می زدند و توانستند در بازی های آسیایی کسب مدال کنند.

 از دید شما بهترین بوکسور ایرانی و خارجی چه کسانی هستند؟

از نظر من ناصر آقایی از دوران ما تاکنون بهترین بوکسور ایران بوده است. او اولین طلای آسیا را برای بوکس ایران به ارمغان آورد. در بوکسورهای خارجی هم محمدعلی کِلِی و راکی مارسیانو از بزرگان بوکس دنیا هستند.

 نظرتان در مورد شرایط فعلی بوکس چیست و فکر می کنید بوکس چگونه مسیر پیشرفت را طی خواهد کرد؟

خوشبختانه شرایط ورزش بوکس در کشور نسبت به گذشته خیلی بهتر شده است. ما توانسته ایم مدال جهانی بگیریم. سرپرست کنونی فدراسیون خود مدال آور این رشته بوده و در حوزه ورزش تخصص و تحصیلات دارد.  به نظر می رسد روزهای خوبی در انتظار بوکس است؛ اما باید پذیرفت حمایت از ورزش بوکس به اندازه کافی نیست. مسابقات این ورزش چون پخش تلویزیونی ندارد باعث شده اغلب اسپانسرها و حامیان مالی در این ورزش سرمایه گذاری نکنند. با چنین بودجه ای نباید انتظار داشت قهرمان جهان و المپیک شد.

***

منوچهر مقصودی 26 سال نایب رییس و مدیر تیم‌های ملی بوکس بود. وی ورزش بوکس را از 15 سالگی و از مسابقات آموزشگاهی کرمان و شیراز شروع و در انتخابی تیم ملی بوکس شرکت کرد. مقصودی سپس برای انجام تحصیلات تکمیلی خود به آلمان سفر کرد و نخستین لژیونر ایرانی بود که در آلمان به عنوان بوکسور فعالیت کرد.

خبرنگار: سمیه انصاری فر