ناصر ملکی از عاشقان راستین کشتی است. مردی که عمر و جوانی خود را در کشتی سپری کرده و همواره یار و یاور ورزش اولِ کشور است. شاگرد حسن سعدیان نه تنها از نظر فنی از مربیان شاخص و کاربلد بوده که از روحیات پهلوانی هم برخوردار است. با توجه به حضور کشتی تهران در جام سارگسیان و سرپرستی ملکی در این مسابقات، پایگاه خبری صندوق حمایت گفت و گویی با وی داشته که در ادامه می خوانید.
خودتان را معرفی کنید و از سابقه حضورتان در کشتی بگویید.
ناصر ملکی متولد 5 دی ماه 1334 در محله جوادیه تهران هستم. کشتی را زیر نظرآقای حسن سعدیان آغاز کردم. بعد از آن وارد ارتش (نیروی زمینی) شدم و تا سال 1362 کشتی گرفتم. در این مدت نایب قهرمان تهران شدم و در نیروهای مسلح و ارتش مقام اول بدست آوردم. به دلیل آغاز جنگ فرصت ورزش نبود و مربی گری را آغاز کردم. 40 سال در نیروهای مسلح خدمت کردم و در این مدت با حمایت ارتش جوان های با استعدادی قهرمان جهان و آسیا شدند. علاوه بر این در کشتی تهران نیز حضور داشتم و در همه رده ها تیمداری کردم. هم اکنون نیز به مدت یک سال است که نایب رییس هیات کشتی تهران هستم.
اخیرا با تیم منتخب تهران در جام سارگسیان ارمنستان حضورداشتید در این خصوص توضیح دهید.
تیم منتخب تهران با 10 کشتی گیر با سرمربی گری علیرضا رضایی قهرمان ارزنده کشور در تورنمنت ارمنستان حضور داشت. بنده هم بعنوان سرپرست تیم را همراهی می کردم. جام سارگسیان 25 و 26 خردادماه در رشته کشتی آزاد برگزار شد. در این رقابت ها کشتی گیران مطرح 12 کشور از جمله کشورهای صاحب کشتی گرجستان، اوکراین، قزاقستان و مولداوی به میدان آمده بودند، مضاف بر اینکه کشور ارمنستان با 4 تیم در تمامی اوزان از چند کشتی گیر مطرح خود سود می برد.
سطح تورنمنت را چگونه دیدید و عملکرد اعضای تیم تهران چگونه بود؟
همانطور که گفتم به دلیل حضور کشتی گیران مطرح در این جام سطح مسابقات بسیار بالا بود و چون جایزه به دلار بود استقبال خوبی از مسابقات شده بود. کشتی گیران ما با وجود رقبای خوب عملکرد مناسبی داشتند و توانستند صاحب دو مدال طلا، دو نقره و دو برنز شوند. از آنجا که مسابقات جایزه بزرگ بود به صورت تیمی نبود؛ اما قطعا اگر مسابقات رده بندی تیمی داشت حتما جزو سه تیم برتر بودیم.
در مورد داوری این رقابت ها توضیح دهید.
داوری ها قابل قبول بود و داوران ایرانی نیز در این مسابقات حضور داشتند، به جرات می توان گفت اگر داوران ایرانی و قضاوت آن ها نبود بازی ها به خوبی اداره نمی شد.
وضعیت کنونی کشتی تهران چگونه است ؟
سال ها بود که تیم تهران به مسابقات برون مرزی نرفته بود. از نظر تورنمنت مظلوم ترین تیم بودیم که خوشبختانه با حمایت فدراسیون و هیات این مهم رخ داد. متاسفانه کشتی تهران مدت ها افول کرده بود نزدیک به هفت، هشت ماه است کشتی تهران حرکت رو به جلو داشته است. دو تیم فرنگی ما توانستند مقام اول و دوم لیگ دسته یک کشتی فرنگی را به دست آورند. در سیاست گذاری های پیش رو استفاده از ظرفیت فنی و تجربی مربیان و پیشکسوتان دهه 50، 60 و 70 مدنظر است. دوره های ارتقا و دانش افزایی برگزار کرده ایم. کشتی تهران ظرفیت بالایی دارد و قطعا رشد کشتی در تهران برای کشتی کشور مثبت خواهد بود.
حضور تیم تهران در مسابقات برون مرزی چه تاثیری در روند رو به رشد این تیم دارد و در مجموع رقابت های بین المللی را برای کشتی کشور چقدر موثر می بینید؟
شرکت در رقابت های مختلف بین المللی در روند رو به رشد کشتی تاثیرگذار است. این اقدام باعث می شود کشتی گیران جوان و کم تجربه، ترسشان از حضور در تورنمنت های بین المللی و رویارویی با قهرمانان از بین برود و انگیزه شان بیشتر شود. نمی شود که کشتی گیر میدان خارجی نبیند و تنها پشت درهای بسته تمرین کند و انتظار حضور موفق بر روی تشک های مطرح از او داشت. حضور در جام سارگسیان کلاس خوبی برای کشتی گیران تهران بود.
از نظر شما کشتی امروز با گذشته تفاوت دارد؟
بله. کشتی امروز با گذشته بسیار تفاوت دارد. امروز بیشتر کشتی گیران دنبال بدنسازی و قدرت بدنی هستند و خیلی تکنیکی کار نمی کنند. در گذشته تعداد بالایی فن رد و بدل می شد، متاسفانه امروزه فن ها دارند فراموش می شوند دیگر شاهد لنگ و اجرای سگک چون گذشته نیستیم بیشتر کشتی هل دادن و از تشک بیرون انداختن حریف شده است. کشتی باید علاوه بر زورآزمایی زیبا هم باشد و تماشاچی را به وجد آورد. قوانین امتیاز گیری به سمتی برود که کشتی زیبا و تکنیکی تر شود. شاید طرح حذف کشتی از المپیک همین مسائل بود.
و سخن پایانی.
از مربیان سازنده و گمنام تشکر می کنم که در باشگاه ها زحمت بسیار می کشند. امیدوارم هیات ها و فدراسیون کشتی به باشگاه ها و مربیان سازنده رسیدگی بیشتر داشته باشند.