گودرز حبیبی بازیکن سابق تیم ملی و استقلال(تاج سابق) عملکرد تیم ملی در جام جهانی فوتبال را بسیار ضعیف دانست و حضور دوباره کی روش در تیم ملی را اشتباهی بزرگ خواند.

حبیبی پیشکسوت فوتبال در گفت و گو با روابط عمومی صندوق اعتباری حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان ورزش کشور گفت: نتایج و بازی های تیم ملی ایران در جام جهانی به هیچ وجه مورد قبول نبود. تیم ملی اگر قرار بود برود و به این شکل بازی کند و نتایجی چنین ضعیف بدست بیاورد با همان سرمربیگری اسکوچیچ می توانست به جام جهانی برود و دیگر لازم نبود هزینه ای مضاعف صرف آمدن کی روش بشود که حضورش نقش مثبتی در عملکرد تیم ملی نداشت.

وی با بیان اینکه ترکیب تیم ملی فوتبال نیاز به بازنگری دارد و باید به بازیکنان جوان نیز فرصت داد، گفت: یکی از مشکلات اساسی فوتبال این است که برنامه ریزی بلندمدت ندارند و برای چند سال آینده چشم اندازی را متصور نیستند. تمام سیاست و هدف گذاری ها برای دوران حال است در حالیکه فوتبال نیازمند نگاه طولانی مدت است.

حبیبی تاکید کرد: در مورد جام جهانی هم نگاه همین بود اردوها از چند ماه قبل از بازی ها آغاز شد. ما در حالی از شگفتی سازی مراکش در رقابت های جهانی می گوییم که این نکته را در نظر نمی گیریم آن ها چندین سال است برای چنین روزی برنامه دارند. ما از همین حالا باید به فکر جام جهانی چهار سال آینده باشیم. فوتبال پایه باید در اولویت باشد و نوجوانان، جوانان و امید را با معلمان و مربیان سطح بالا پرورش دهیم.

وی با بیان اینکه هم اکنون مربیان سطح بالایی داخلی داریم که می توانستند هدایتگر تیم ملی باشند، گفت: افرادی بودند که با توجه به سابقه و عملکردشان می توانستند سرمربی تیم ملی باشند. به نظر من به جای آوردن سرمربی خارجی می توان از یک مربی سطح بالای دنیا برای تدریس مربیان داخلی استفاده کرد تا چندین مربی داخلی خوب داشته باشیم و سرمایه کشورمان برای مربیان خارجی هزینه نشود.

در فوتبال از تجربه و مشاوره پیشکوستان استفاده شود

ملی پوش سابق ادامه داد: زمانی فوتبال ما در آسیا حرف اول را می زد و هم گروه های ما از روردرویی با ما می ترسیدند؛ اما این شرایط حالا برعکس شده است. همه این ها نتیجه نبودِ برنامه ریزی و آینده نگری است. متاسفانه این شرایط در ورزش های دیگری چون والیبال، بسکتبال، دوومیدانی و ... نیز حاکم است.

حبیبی بیان کرد: در فوتبال از تجربه و مشاوره پیشکسوتان به ندرت استفاده می شود در حالیکه در انتخاب مربی و مدیران، تجربه و دلسوزی آن ها می تواند بسیار راهگشا باشد.

وی تفاوتِ نسل خود با نسل کنونی فوتبال را در عشق و تعصب دانست و اضافه کرد: با تمام احترام برای نسل کنونی فوتبال، در زمان ما چون قراردادهای مالی به صورت امروزی وجود نداشت و ناچیز بود به طوریکه حتی کفش ورزش را خودمان تهیه می کردیم. آن چه باعث می شد در زمین برویم و برای تیم مان بازی کنیم تنها عشق  و تعصب بود.

صندوق حمایت پیگیر شرایط پیشکسوتان است

وی در خصوص اقدامات صندوق حمایت در چند سال اخیر گفت: من از بدو تاسیس صندوق در آن عضو بوده ام و با جرئت می گویم دکتر ابطحی با معرفت ترین و زحمت کش ترین مدیری است که در حوزه پیشکسوتان دیده ام. او پیگیر احوال و امور پیشکسوتان است. در دوران بیماری برادرم حسن حبیبی تنها مدیری که در بیمارستان و منزل به عیادت او آمد  دکتر ابطحی بود و مدام از سوی خود و صندوق پیگیر و احوالپرسش بوده و هست. دکتر ابطحی قدر ورزشکاران قدیمی را می داند.

حبیبی ادامه داد: بعنوان یک پیشکسوت انتظار دارم تا زمانی که زنده هستم مورد توجه باشم و احوالم پرسیده شود. وقتی که مُردم برای من فایده ای ندارد به مراسمم بیایند و در رثا و مدحم سخن بگویند. خدا پدر دکتر ابطحی را بیامرزد که در زمان حیات پیشکسوتان به فکر آن ها است و در کنار سایر خدمات صندوق مراسم های تجلیل از پیشکسوتان را که در تاریخ ورزش بی سابقه بود، را برگزار می کند.

برادرم حسن حبیبی برای فوتبال ایران بسیار زحمت کشیده است

 گودرز حبیبی که بهمراه دو برادر بزرگتر خود حسن حبیبی و منوچهر حبیبی از بازیکنان مطرح فوتبال ایران بوده اند در خصوص نقش مهم براد بزرگتر خود حسن در بازیکن سازی در فوتبال ایران گفت: حسن حبیبی برادر بزرگتر من نقش مهمی در فوتبال ایران و پرورش بازیکنان برای تیم ملی داشته است. ما سه برادر بودیم که به دلیل علاقه و تشویق های مادرم به ورزش و فوتبال روی آوردیم.  زمانی که خانواده ما از خیابان نواب به محله چهارصد دستگاه آمد در آنجا یک زمین خاکی وجود داشت. ما در آن زمین فوتبال بازی می کردیم. برادرم حسن خیلی زحمت کشید و توانست از همانجا بازیکنان بسیار را به تیم ملی برساند، مرحوم فریبرز اسماعیلی، اصغر شرفی، حسن حبیبی، فرامرز ظلی، گودرز حبیبی، منوچهر حبیبی و ...  از جمله بازیکنانی بودیم که از همین زمین خاکی به تیم ملی رسیدیم.

وی ادامه داد: بعد از آن حسن به تیم شاهین رفت من در آن زمان در تیم شعاع  بازی می کردم. بعدها برادرم به تیم تاج رفت و بعد از آن به همراه حشمت مهاجرانی و رنجبر به دانشکده پلیس و تیم پاس رفت. حسن در تیم پاس کاپیتان بود در آن زمان من به تیم تاج آمده بودم. حسن برادرم در مسابقات آسیایی تایلند کاپیتان تیم بود و در آنجا تیم ایران دوم شد.  بازیکنانی چون مجید حلوایی، پرویز قاسمی (میرزاحسن خان)،  مهدی مناجاتی و گازرانی از تیم پاس با هدایت های برادر من به تیم ملی رسیدند.

حبیبی تاکید کرد: او برای فوتبال این مملکت بسیار زحمت کشیده است و نفرات زیادی را به فوتبال ایران و تیم ملی تحویل داده است هرچند هرگز از این تلاش ها بهره ای نبرد و البته توقعی نداشت. اما در دورانی که بیمار شد هیچ مسئولی حالی از او نپرسید و تنها دکتر ابطحی از او یاد کرد. ما نباید به مسئولین بگوییم هستیم مسئولین خودشان باید بدانند که یک فرد چون حسن حبیبی چقدر برای ورزش و فوتبال این کشور زحمت کشیده و قدردان او باشند.

گودرز حبیبی متولد دوم خرداد 1323 در تهران است.او در پست دفاع چپ و راست بازی می کرد و در سن 28 سالگی از فوتبال خداحافظی کرد. وی بعد از دریافت مدرک مربیگری A، هدایت تیم های فوتبال تهران، جوانان استقلال و پاس، نیروی زمینی و کمک مربیگری تیم ملی نوجوانان و جوانان را به عهده داشته است.